Czwarty już DZIEŃ RYNIASU

Uroczystość zgromadziła kapłanów, mieszkańców Ryniasu, rekolektantki, współpracowników i zaproszonych gości. O godz. 13:00 Mszy św. przewodniczył ks. proboszcz z brzegowskiej parafii Artur Bodziony, kazanie wygłosił, wg czytań z Najświętszego Odkupiciela, o. Witold Hetnar CSsR.

Po Mszy św., pod wiatą, dla uczestników: grill, ciasto, herbata, kawa, rozmowy, śpiewy, uśmiech…

Powyższa uroczystość przypada każdego roku w trzecią niedzielę lipca.

Od miłości do świętości – rekolekcje dla kobiet: 16-22.07.2022

Jakie jest moje powołanie? Gdzie powinnam wzrastać? Jak podejmuję decyzje? Te i wiele innych pytań pozostanie z nami po tym czasie rekolekcji na Ryniasie. Dziękujemy! (z wpisu do kroniki)

W zastępstwie o. Pawła Drobota, rekolektantkom towarzyszył duchowo o. Stanisław Gruszka CSsR.

Rekolekcje liderek, animatorek, osób zaangażowanych w dzieło Dzielnych Niewiast: 9-15.07.2022

W pięknych jak zawsze okolicznościach przyrody, na tak lubianej przez nas polanie Rynias przeżyłyśmy bardzo twórczy czas. Wsłuchiwaliśmy się w Słowa, które kierował do nas Pan Bóg. Pogłębiałyśmy relację z Nim oraz między sobą a także prowadzącym te rekolekcje o. Pawłem Drobotem CSsR.

Była wspólna modlitwa, taniec uwielbienia, warsztatowa praca. Odbyła się również tradycyjna wędrówka po górskich szlakach.

Chwała Panu, że pobłogosławił nam ten piękny czas! (z wpisu do kroniki)

PERŁA NIE Z TEJ ZIEMI

Pod takim tytułem odbyły się rekolekcje dla kobiet. W duchowych przemyśleniach pomagał im o. Jan Strumiłowski, cysters z klasztoru w Jędrzejowie.

„Nieodkryty świat dziewictwa w życiu świeckich kobiet, samotnych nie z wyboru. Jak radzić sobie z nieuporządkowaną seksualnością, żeby żyć w czystości serca i ciała” (wpis w kronice). To jeden z aspektów poruszanych w czasie rekolekcyjnych medytacji.

Sezon rekolekcyjny 2022 rozpoczęty!

Jak co roku, sezon rekolekcyjny na Ryniasie rozpoczęło Stowarzyszenie „Rafael” z Kielc.

I jak zawsze było to otwarcie bardzo udane. Uczestnicy krótkich rekolekcji medytowali, pod przewodnictwem ks. Rekolekcjonisty, księgę Tobiasza, nabierając sił fizycznych i duchowych do dalszej pracy ze swymi podopiecznymi. A gdzie jak gdzie, tego wszystkiego jest mnóstwo na Ryniasie.

Rozpoczynamy!

Rozpoczęliśmy dzisiaj, we wspomnienie Matki Bożej Tuchowskiej, sezon rekolekcyjny na Ryniasie. Pierwszymi uczestnikami są rodziny ze wspólnoty „Kochaj i Służ”.

Pogoda zrobiła się deszczowa, ale ufamy, że strugi deszczu przemienią się w strumienie łaski i doczekamy się słońca, by móc też podziwiać piękno okolicy.

Niech Maryja słynąca cudami w Tuchowie, ale i na Ryniasie, otoczy swoją opieką ten czas rekolekcji, wszystkich uczestników oraz posługujących.

DZIEŃ RYNIASU 2020

W trzecią niedzielę lipca, (19) przeżywaliśmy na naszej polanie drugi tzw. Dzień Ryniasu. Skromnie – z racji obiektywnych, około koronawirusowych – celebrując uroczystą Eucharystię dziękczynną, której przewodniczył o. Stanisław Gruszka CSsR, wielki propagator tej idei, który jednocześnie prowadził rekolekcje dla rodzin. Okolicznościowe kazanie wygłosił o. Witold Hetnar, dyrektor CADR. Podkreślił w nim, że Rynias jest miejscem duchowej odnowy, duchowego zaczynania od początku, na nowo z Bogiem i jeszcze bardziej z Bogiem.

W uroczystości, oprócz uczestników rekolekcji, wzięli udział mieszkańcy Ryniasu i dobroczyńcy ośrodka.

Ufamy, że po ustaniu epidemii, następne takie dni będą bardziej uroczyste i pozwalające spotkać się większej ilości przyjaciół Ryniasu.

Rekolekcje ze Św. Alfonsem Liguori

Śmierćpoczątek podróży nad wszystkie podróże. Pod takim tytułem kolejnych siedem niewiast odprawiło swoje rekolekcje na Ryniasie.

Nasi przodkowie śpiewali: „Od nagłej i niespodziewanej śmierci zachowaj nas, Panie!” – gdyż cenili sobie śmierć przychodzącą powoli, sączącą się kroplami, jako że taka daje człowiekowi czas na przygotowanie się do ostatecznego przejścia na drugą stronę.

Czerpiąc z mądrości przodków i myśli Doktora Kościoła, św. Alfonsa Liguorii, uczestniczki rekolekcji starali się znaleźć światło i drogę w tym życiu prowadzącą tak, aby moment śmierci nikogo nie przerażał, ale był zwieńczeniem dobrego i pięknego życia.

Święty Alfons powiada, że wystarczy nam w życiu prosić o dwie łaski: o łaskę wytrwałościmiłości ku Bogu, gdyż te dwie łaski są nam najbardziej konieczne do dobrej śmierci i osiągnięcia zbawienia.

Św. Franciszek Salezy mówi, że łaska miłości ku Bogu zawiera wszystkie inne łaski, gdyż je za sobą pociąga. Przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra (Mdr 7, 11).

Kto kocha Boga, jest: pokorny, czysty, posłuszny, umartwiony; jednym słowem, ma wszystkie cnoty. „Kochaj Boga i czyń, co chcesz”, mówił św. Augustyn z Hippony; tak jest, bo ten, kto Boga kocha, będzie unikał wszystkiego, co Mu się nie podoba, i nie będzie prosił o nic innego niż o to, aby we wszystkim Mu odpowiadać.

Druga ze wspomnianych łask, łaska wytrwałości, umożliwia nam osiągnięcie korony życia wiecznego. Św. Bernard z Clairvaux powiedział, że niebo obiecane jest tym, którzy zaczynają żyć dobrze, ale dostają się do niego tylko wytrwali: „Nagrodę obiecuje się zaczynającym, a daje wytrwałym”.

Oto wg św. Alfonsa sekret dobrego przygotowania się do śmierci. Śmierci, która jest bramą do życia wiecznego.